Dramat Wiktora Hugo to fantazja na tematy historyczne, oddająca ducha czasów i obyczajowość renesansowego dworu francuskiego Franciszka I. Król słynący z miłosnych przygód, jego słynny błazen Trybulet (uwieczniany w literaturze) i inne historyczne postaci zostali negatywnie przedstawieni przez pisarza. Hugo wprowadził do swego utworu akcenty antymonarchistyczne - dramat powstawał w czasie powstania republikańskiego (1832 r.) przeciw reżimowi króla Ludwika Filipa.
Prapremiera Rycerskości wieśniaczej (Cavalleria rusticana) odbyła się w Rzymie w 1890 roku. Uważa się ją za pierwszą operę werystyczną. Opera odniosła sukcesy na wszystkich wielkich scenach europejskich. Do jej powodzenia przyczynił się nie tylko temat libretta (według powieści Giovanniego Vergi, pisarza z nurtu naturalistycznego) , lecz również ogólne uproszczenie środków teatralnych oraz ogromne bogactwo melodii oddających charakter i atmosferę południa Włoch (sceny z życia sycylijskich w...
A funny story and expressive characters are perfectly reflected in the musical layer and texts of all the spectacular arias in this piece. Such is La serva padrona ("The Maid Turned Mistress") - the famous intermezzo by Giovanni Battista Pergolesi, which in the Baroque period sparked a stormy discussion about whether art should be funny. In our opinion, opera can not only entertain, but also invite the viewer into the very center of the action of the performance. That is why La serva padron...
Dorobek Moniuszki imponuje różnorodnością, bogactwem melodycznym i głębokim zakorzenieniem w narodowej tradycji muzycznej, a jego wielkie opery takie jak Halka i Straszny dwór dotykają sedna idiomu polskości zarówno w warstwie tekstowej, jak i muzycznej - z uchwały Sejmu RP.
Toskę oparł Puccini na sztuce Victoriena Sardou napisanej w 1887 r. dla Sary Bernhardt. Dramat, który stał się wielkim przebojem Europy, łączył elementy historii (Włochy w dobie Bonapartego, bitwa wojsk napoleońskich z Austriakami pod Marengo) z tragedią miłosną i erotyzmem, dając wielkiej aktorce możliwość ukazania pełni talentu. Świetnie nadawał się też do adaptacji na libretto operowe.
The Marriage of Figaro (The Crazy Day or the Marriage of Figaro, La Folle Journée ou le Mariage de Figaro) - a five-act play by Pierre Beaumarchais (1784), the second work in a row, after The Barber of Seville, depicting the adventures of Count Almaviva and his servant Figaro, which inspired Mozart to compose an opera under the same name. It's a true operatic exemplar - the best possible libretto, masterful screenplay, fast-paced action, the subtlety of human portraits rendered with musical them...