Potępienie Fausta

Potępienie Fausta

Potępienie Fausta:
Legenda dramatyczna w czterech częściach (1846)
Kompozytor:
Hector Berlioz
Libretto:
Gèrard i Almire Gandonnière. Oryginalna wersja językowa
Data premiery:
25.04.2015
Czas trwania:
2 godziny, w tym jedna przerwa
Wykonawcy:
Soliści, Chór, Balet i Orkiestra Opery Nova w Bydgoszczy, Mała Formacja Chóralna" Izabeli Cywińskiej-Łomżyńskiej przy Zespole Szkół Mechanicznych nr 1 w Bydgoszczy

Realizatorzy

Reżyseria:
Maciej Prus
Kierownictwo muzyczne:
Michał Klauza
Współpraca muzyczna:
Grzegorz Berniak
Scenografia:
Arkadiusz Chrustowski
Kostiumy:
Jagna Janicka
Choreografia:
Jacek Przybyłowicz
Przygotowanie chóru:
Henryk Wierzchoń
Przygotowanie chóru dziecięcego:
Izabela Cywińska-Łomżyńska
Reżyseria świateł:
Maciej Igielski
Asystent reżysera:
Edward Stasiński
Asystent dyrygenta:
Maciej Wierzchoń
Autor plakatu:
Wiesław Rosocha

Obsada

Małgorzata:
M.:
Anna Krysiak
Dyrygent:
Michał Klauza

Opis

Według tragedii „Faust” Johanna Wolfganga von Goethe.

Wykonania odbywają się za zgoda wydawnictwa Alkor-Edition Kassel GmbH.

Historyczny Faust (łac. szczęśliwy) urodził się ok. 1480 r. w Wittemberdze. Rzekomo studiował magię w Krakowie. Prowadził życie wędrowca. Podawał się za astrologa, wywoływacza duchów, wróżbitę, cudotwórcę. Twierdził, że - w zamian na zapisaną krwią duszę - służy mu diabeł. O Fauście krążyły liczne niemieckie podania ludowe, był bohaterem teatrzyków kukiełkowych, komiczną figurą. Jego postać wcześnie zafascynowała pisarzy, m.in., Christophera Marlowe’a.

Goethe, najwybitniejszy niemiecki pisarz doby burzy i naporu, podniósł legendę faustowską do rangi wielkiego poematu filozoficznego i arcydzieła o losach całej ludzkości. Przeniósł ją z jarmarcznych folklorystycznych teatrzyków do wielkiej literatury. Nad swoim Faustem pracował niemal 60 lat. Zaczął go pisać, mając 25 lat, a skończył jako 82-dwuletni starzec. W Fauście opowiada o swych przeżyciach młodego studenta, o szacunku do profesorów, o ucztach w piwnicy Auerbacha, o miłości do córki pastora ucieleśnionej w Małgorzacie, o przyjaciołach-kpiarzach, których rysy zawarł w postaci Mefistofelesa. Goethe portretuje siebie. Podobnie jak Faust studiował prawo, sztukę, literaturę, nauki przyrodnicze, łączył wyobraźnię poetycką z dociekliwością badacza. Poszukiwał, próbował... Oto historia uczonego Fausta, żądnego szczęścia i poznania świata za wszelką cenę.

Tragedia Faust stała się inspiracją dla stworzenia innych, wybitnych dzieł. O interesującej nas kantacie dramatycznej Hectora Berlioza (1803-1869) sam kompozytor pisał tak: Uważam tę legendę za jedno z najlepszych dzieł , jakie stworzyłem; publiczność do dziś dnia zdaje się podzielać to mniemanie.

Pierwotnie kompozytor pod wrażeniem lektury Fausta w przekładzie Gerarda de Nervala stworzył Osiem scen z Fausta op. 1. Powrócił do nich po latach, podczas podróży koncertowej Passau - Wiedeń - Praga - Wrocław - Paryż. Francuska prapremiera poniosła klęskę. Dopiero następny rok przynosi zagraniczne wykonania legendy dramatycznej i jej rozwijającej się kariery. 

Ostatecznie dzieło Berlioza podbiło Francję w 1877 roku. Jak pisał kompozytor w pierwszym francuskim wydaniu partytury: Już sam tytuł dzieła wskazuje, że nie opiera się ono na głównej idei Fausta Goethego, ponieważ w słynnym poemacie Faust zostaje uratowany. Autor Potępienia Fausta wypożyczył jedynie od Goethego pewną liczbę scen pasujących do projektu, który sobie wytyczył, scen, które zawładnęły z przemożną siłą jego talentem.

Obecnie Potępienie Fausta wykonywane jest na estradach filharmonicznych (jako opera koncertowa) i scenach teatrów operowych. To czteroczęściowe, monumentalne dzieło z rozbudowanymi partiami chóralnymi stanowi wyzwanie reżyserskie, z którym zmierzyć się mogą tylko najwięksi wizjonerzy scen operowych.

Najbliższe spektakle

Brak spektakli w najbliższej przyszłości


Śledź nasze social media

Recenzje

Proponujemy również

{title}
10-02-2025

Świat widziany oczami Orfeusza

Historię o miłości silniejszej niż śmierć polecamy nie tylko zakochanym, zwłaszcza że na naszej scenie mit o Orfeuszu jest współczesną interpretacją Roberta Bondary. Na operę „Orfeusz i Eurydyka” Glucka zapraszamy w połowie lutego (14, 15 i 16.02.) oraz w maju (16, 17 i 18.05.).

{title}
10-02-2025

Così fan tutte, czyli o wierności z przymrużeniem oka

„Tak czynią wszystkie” - już w tytule z przymrużeniem oka sugeruje dzieło, które zyskało miano najzabawniejszej komedii w dorobku Mozarta. Na operę buffa „Così fan tutte albo Szkoła kochanków” polecamy wybrać się do nas w marcu. Bilety już w sprzedaży!

{title}
10-02-2025

Na dwóch biegunach emocji w balecie Bondary do muzyki Szymanowskiego

Spektakl jak mistyczne doświadczenie jest możliwy, gdy utwór czołowego kompozytora XX-wiecznej muzyki klasycznej Karola Szymanowskiego inscenizuje wybitny współczesny choreograf i reżyser Robert Bondara. Polecamy dwa wyjątkowe spektakle baletowe jednego wieczoru: „Stabat Mater” i „Harnasie”  na naszej scenie: 28, 29 i 30 marca. Bilety do nabycia w kasie Opery Nova oraz online. 

{title}
01-02-2025

Nasi artyści w rozmowach o życiu na scenie

Polecamy Państwa uwadze ciekawe rozmowy z artystami Opery Nova – światowej klasy śpiewakiem operowym Łukaszem Golińskim oraz naszym chórzystą „głodnym wciąż nowych wrażeń” Jakubem Zarębskim, a także barytonem Damianem Wilmą - nowym solistą Opery Nova.